W czasach, gdy mamy dostępne na wyciągnięcie ręki wszystkie możliwe materiały budowlane, możemy za ich połączeniem wyrazić niemal każdą wizję budowlaną. Jednak, jeśli projekt z góry narzuca nam pewne reguły, czyli jak w tym przypadku, połączenie materii organicznej z konstrukcją wsporczą nowoczesnego muzeum, jedynym materiałem, który idealnie sprawdzi się w konspekcie, jest drewno.
Brazylijski artysta Henrique Oliveira jest autorem drewnianej instalacji dla muzeum Palais de Tokio, która wplata się szkielet budynku. Praca przedstawia skręcony splot gałęzi drzewa i wydaje się wyrastać organicznie z wsporczych belek klejonych. Nieprawdopodobny wygląd swą formą nawiązuje do węzła gordyjskiego. Koncepcja przestrzenna konstrukcji tworzy skomplikowaną plątaninę, która ewoluuje na wszystkich płaszczyznach, by na końcu połączyć się w spójną całość.
Instalacja powstała z odzyskanych części sklejki drewnianej, które autor zbierał na ulicach Sao Paulo. Materiał ten jest tradycyjnie używany w brazylijskich miastach do budowy tablic oraz ogrodzeń na okolicznych budowach.
Większe paski forniru zostały wygięte do odpowiedniego kształtu i połączone razem w całość za pomocą wkrętów, tworząc tą niepowtarzalną formę. Mniejsze zostały nabite powierzchniowo, by nadać strukturze wygląd kory.
Autor: Henrique Oliveira
Fotografie: André Morin
